Aşık Veysel Müzikali

O “Türkiye’nin ihyası’’ der. Görmez göz, işitmez kulak, suskun dil, şiir olur, şair olur, destan olur. Köy enstitülerinde saz öğretmeni olur. Dost dost diye nicesine sarıldım, benim sadık yârim kara topraktır’’ dedirtir köy enstitüleri ona. Öğretirken öğrenir. Halk evleri konser salonu olur Veysel’in. İlden ile dilden dile dolaşır. İşte, 1894 yılında başlayıp 21 Mart 1973 yılına dek süren "uzun ince", meşakkatli bir yolculuğun hikâyesi… Veysel’in hikâyesi, âşığın hikâyesi, Aşkın hikâyesi… Türkülerle Âşık Veysel’in hikâyesi… Anadolu’nun, Cumhuriyet’in hikâyesi… Aşık Veysel’in pek bilinmeyen, görülmeyen, duyulmayan dünyasına yolculuğun hikayesi, Bülent Kılıçaslan’ın anlatısı, bağlaması ve türkü yorumuyla yolculuk hikayesi…

Yazan- Oynayan: Bülent Kılıçaslan
Dramaturg: Irmak Bahçeci
Metin Danışmanı: Karabey Aydoğan
Dekor: Nilgün Kalafat- Mehmet Durukan
Kostüm: Hava Çağlar
Müzik: Bülent Kılıçaslan
Ses- Işık: Nilgün Kalafat- Erkan Mutlu
Menajerlik: Çiçek Yağmur